PATRON PARAFII
Pawła, tak jak wielu innych, poznajemy z Pisma św. Spotykamy się z nim po raz pierwszy, gdy nosi jeszcze imię Szaweł (Sani, a po łacinie Saul) i jest młodym, gorliwym faryzeuszem. Urodził się w Tarsie w Cylicji (dziś Turcja), jako obywatel rzymski. Dokładna data urodzenia Szawła nie jest znana, datuje się ją na czas między 5 a 10 rokiem. Był człowiekiem wykształconym, mimo młodego wieku, uczył się u najlepszych nauczycieli żydowskich, m.in. u Gamaliela. Znał język aramejski i grecki. W trakcie prześladowań chrześcijan przez Żydów, jakie rozpętały się po śmierci św. Szczepana, Szaweł brał czynny udział, jako organizator w akcjach przeciwko nim. W trakcie jednej z takich misji, w drodze do Damaszku, Szawłowi ukazał się Chrystus. W wyniku tego spotkania Szaweł stracił wzrok, ale także uwierzył w Jezusa. Kiedy doprowadzono go do Damaszku, przyjął chrzest z rąk Ananiasza, ucznia Jezusa, po czym odzyskał wzrok. Od tego czasu zaczął nauczać Ewangelię. Jednocześnie z obawy przed zemstą Żydów uciekł z miasta, spuszczając się w koszu z muru i przez trzy lata nie dawał o sobie znaku. Po tym czasie Paweł, który odtąd zaczął używać nowego imienia, udał się do Jerozolimy, aby uzyskać aprobatę apostołów. Początkowo powitali go z rezerwą i obawą, ale z czasem przekonali się o prawdziwości jego nawrócenia i o mądrości jego nauk. Ponieważ Żydzi pałali żądzą zemsty i próbowali zgładzić Pawła, postanowiono, że będzie nauczał poza Jerozolimą. Najpierw udał się do rodzinnego Tarsu, a następnie razem ze św. Barnabą do Antiochii, wreszcie wyruszył dalej – do pogan, aby tam głosić Dobrą Nowinę. Ogółem św. Paweł odbył trzy duże podróże misyjne, nauczał w Syrii, Małej Azji, Grecji, Macedonii, Italii – dotarł nawet do Hiszpanii. Około 60 r. Paweł został aresztowany w Jerozolimie. W więzieniu w Cezarei Palestyńskiej przebywał do 63 r., następnie przewieziono go do Rzymu i osadzono w areszcie domowym. Ponieważ jednak Żydzi – oskarżyciele, nie stawili się na rozprawę Paweł został uwolniony i mógł znowu ruszyć nauczać pogan.
Św. Paweł zostawił po sobie aż 14 Listów. O jego popularności świadczą także liczne apokryfy: Nauczanie Pawła, Dzieje Pawła, Apokalipsa św. Pawła czy też Korespondencja św. Pawła z Seneką. Został skazany na śmierć w 67 r. Jako obywatel rzymski został ścięty mieczem w miejscu zwanym Aquae Salvinae za Bramą Ostyjską. Dziś relikwie św. Pawła przechowywane są w rzymskich kościołach św. Pawła za Murami i św. Jana na Lateranie (głowa). Ważnym świętem ku czci św. Pawła jest dzień 25 stycznia, kiedy obchodzimy wspomnienie nawrócenia św. Pawła. Mniej znanymi świętami są też: 16 kwietnia – przeniesienie głowy, 6 lipca – pierwsze przybycie do Rzymu, 1 września – odzyskanie wzroku.
Św. Paweł jest patronem prasy katolickiej, teologów i duszpasterzy, robotnic, tkaczy, tkaczy dywanów, siodlarzy, powroźników i wikliniarzy. Wzywany jest w przypadku skurczów i choroby uszu, ukąszenia przez węża, strachu, błaganiach o deszcz i o urodzaj.